Grote Prijs Sociale Fotografie: Aurélien Goubau
Znamya – Verbonden onder het noorderlicht
Het groene licht van een noorderlicht omhult het bos en probeert te voorkomen dat de donkere nacht het omliggende terrein verduistert. Liggend op een luchtbed, kussen Katia en Nastia. Ze lijken zo verlaten, zo verliefd en zo vol dat men bijna de hardheid van de buitenwereld en haar gebreken vergeet. Een oude dame bidt voor haar computerscherm in de duisternis van haar flat. Al deze mensen lijken hun eigen leven te leiden, allen lijken verbonden onder het noorderlicht. Aangetrokken door de poolnacht, trok ik naar Noord-Rusland, waar de zon een deel van het jaar verdwijnt. Ongeacht de huidige geopolitieke inzet, vertrok ik zonder angst of precies doel. Ik liet me leiden door ontmoetingen, op zoek naar personages en verhalen. Ik ging op zoek naar dromen in het hart van Rusland. Ik wilde de nacht beleven, er helemaal in doordringen en me eraan overgeven met de personages die in de duisternis leven.
De duisternis van de poolnacht duidt niet op een tijd of een periode, maar op een stemming. Schijnbaar stil en leeg van alle licht en kleur, strekt de nacht zich uit tussen de huizen in de verte. De mensen die in de noordelijke duisternis wonen, lijken gebonden aan de nacht. Iedereen lijkt te lijden onder zijn eigen leven, toch blijken ze allemaal op een mysterieuze wijze allemaal
gebonden aan elkaar. Het is in de nacht dat licht zich openbaart. Het is in de nacht dat de verbondenheid van de mensen wordt onthuld.
De titel Znamya verwijst naar een satelliet die Russische wetenschappers in de jaren ‘90 bouwden. Het doel van deze satelliet was de poolnacht te verlichten en licht te brengen aan de mensen die daar toen leefden.
