Opening Inside Out 10/06 – Interview met Mustafa Arslan
Gigafoto’s! Henna! Springkastelen! Eten! Drinken! Muziek!
Iets voor jou?
Schrijf dan in je agenda bij 16 juni: van 14u tot 17u, eestelijke opening van Inside Out, onder het thema, ‘Gentse realiteit: een podium vol diversiteit’. Wat wil dit zeggen? Bij het Gentse Dok Noord worden gigantische portretten gereveleerd, bevestigd aan het complex, van Gentenaren die hun vluchtverhaal willen vertellen en hun rijke waaier aan achtergronden willen vieren. Wij spraken met portretfotograaf van dienst Mustafa Arslan, en konden nog een paar vragen stellen aan Lani Torfs (Refu Interim) en Shirin Rabi (Curieus).
Mustafa Arslan
Dag Mustafa, we kennen elkaar nog niet zo goed, dus zou je jezelf eens aan onze lezers willen voorstellen?
Ik begon als vijftienjarige met het nemen van foto’s met mijn GSM. Ondertussen ben ik 22 en schakelde ik sinds oktober ‘23 over op een camera die ik betaalde met de winsten uit mijn expo met beelden van mijn GSM-fotografie. Dat was vooral reflectiefotografie, waarbij ik materialen als water, ramen en spiegels gebruikte. En dan heb ik enkel bij de belichting wat Photoshop gebruikt.
Hoe verliep het werk voor Inside Out?
Ik werd gevraagd door Lani, een van de organisatoren. Het is een goede manier om mensen te leren kennen en samen met andere nieuwkomers te werken – die de grootste groep uitmaakten onder de vrijwilligers. De foto’s zijn genomen tegen een muur bij Dok Noord, vlakbij Hal 16. Qua afwerking was er niet veel werk, want ze worden door de organisatie Inside Out bewerkt in de Verenigde Staten, wat neerkomt op het veranderen van de achtergrond. De meeste arbeid kroop in het op het gemak stellen van mensen. Je praat met hen, vraagt hoe ze heten en wat ze doen en je denkt samen na over een leuke pose wanneer sommigen liever niet lachen op foto. Dan krijg je kinderen die gekke bekken trekken of hun hand opsteken. Dat creëert wat sfeer.
Is dat het soort fotografie dat je wil doen?
Vooral straatfotografie wil ik blijven doen. Al sta ik open voor andere soorten opdrachten. Ik word gefascineerd door architectuur en oude mensen. Die laatste groep toont op foto’s gemakkelijker emoties dan jongere mensen, tenzij die speciaal gekleed zijn.
Documentairefotografie ligt me ook wel. Voor mijn afstudeerproject lijkt het me interessant om de beeldvorming rond dakloze mensen te veranderen. Dat is een geheel andere gevoelswereld dan wonende mensen. Maar hoe ik deze mensen anders wil belichten, dat hou ik nog even voor mezelf.
Soms wordt mensen met recente migratieachtergrond op de kunstschool aangeraden om iets te doen rond hun roots. Wat vind je daarvan?
Ik heb niet veel zin om het met mijn fotografie over mijn Turkse roots te hebben, omdat ik me daar niet zo verwant mee voel.
Praat je bij straatfotografie ook met mensen?
Dat gebeurt. Zo leerde ik wel al wat mensen kennen. Ik maakte al mee dat ze zelf op mij afstappen, uit interesse. Het is leuk om die dan opnieuw tegen te komen.
Hopelijk komen wij elkaar dan ook weer tegen! Bedankt, Mustafa!
Lani Torfs (Refu Interim) en Shirin Rabi (Curieus)
Hoe werkten de burgers samen aan het project?
Shirin: Iedereen heeft zijn of haar talent, interesse of mening. Sommigen helpen met het denkwerk, het statement, anderen helpen bijvoorbeeld vooral tijdens de fotoshoots assisteren of tijdens het event zelf.
Hoe worden de verhalen van mensen gebracht?
Lani: we bereikten via onze open call heel veel mensen en lieten die dan inderdaad nadenken. Daaruit groeide dan een gezamenlijk statement dat we op een groot papier zullen drukken, met een QR-code naar een webpagina met informatie over het hele project.
Shirin: We zijn vooral in gesprek gegaan met elkaar, nagedacht wat Gent voor ons betekent, en waar we van dromen voor een inclusieve wereld. Deze dingen hebben we op post its uitgewerkt en beginnen clusteren tot iedereen zich erin kon vinden. Het was vooral belangrijk om een positieve insteek te hebben hierover.
Wat zal er allemaal op de opening zijn?
Lani: Heel veel! Mensen kunnen er meegenieten van live muziek met een hapje en een drankje, er is de mogelijkheid om je lichaam met henna te laten versieren en er zal ook een springkasteel zijn!
Oh springkastelen! We zullen er zeker zijn!
