Erik Ryckaert – Kunstschilder

Erik Ryckaert schreef zich na zijn pensioen in 2019 in voor het Deeltijds Kunstonderwijs om te kunnen schilderen. Hij schildert voornamelijk figuratief en spitst zich toe op portretten en menselijke figuren. Zijn doel is om emotie weer te geven.

“Ik ben ongedwongen bezig met schilderen en ik voel mij daar goed bij. Ik heb nog niks verkocht maar dit is niet erg.”

Drie keer per week trekt hij over dag naar het deeltijds kunstonderwijs om er atelier te volgen, maar daar stopt het niet. Ook thuis blijft hij ermee bezig. In de jaren ’80 tekende hij erg veel, wat voor een solide fundament zorgde. Het lichaam vergeet namelijk niet, en zo kwam de techniek algauw weer in zijn vingers terecht.

“Schilderen is zoals sport: je moet het onderhouden om in vorm te blijven maar de basis die je gelegd hebt verleer je niet.”

Momenteel heeft hij geen plannen om te exposeren, want er is nog niet voldoende materiaal voor. Hij zet zijn werk wel op Facebook en binnenkort ook op Instagram. Dat is vooral omdat hij, zoals iedereen, graag een beetje erkenning krijgt. Een grote doorbraak hoeft voor hem niet.

“Ik noem mezelf geen artiest. Veel artiesten zitten aan de cafétoog met veel blabla terwijl ze er eigenlijk een potje van maken.”

Over een echt hoogtepunt in zijn schilder carrière kan hij nog niet spreken. Het enige wat er voor hem toe doet is zijn persoonlijk groeiproces en het fijne gevoel dat hij daaraan overhoudt.

“Als ik schilder valt het rationele weg en werk ik op pure emotie. De ratio valt weg en de emotie neemt het over. Het is vrij instinctief. Ik wil het instinct naar buiten brengen via mijn handen.”