PhotoBrussels Festival: een gesprek met Jacques Sonck, een vlugge blik op Generations of Resilience

De achtste editie van het PhotoBrussels Festival eindigde officieel vanaf 25 februari 2024, maar niet getreurd! Veel van de deelnemende locaties lopen nog verder tot diep in het voorjaar en enkelen flirten zelfs met het zomerseizoen.

Redenen genoeg dus om op hun website te ontdekken wat er nog te bezichtigen valt, maar voor je dat doet, lees eerst met welke twee projecten Linx+ jou wil laten kennismaken! Wij spraken met Jacques Sonk over zijn tentoonstelling en blikten terug op onze ervaring met de expo ‘Generations of Resilience’.

Jacques Sonck

Gentenaar Jacques Sonck fotografeerde op serene wijze minder alledaagse mensen. Naast zijn werk als fotograaf voor de Provincie Antwerpen, maakte hij portretten tijdens zijn toevallige ontmoetingen in het stedelijk straatbeeld. Hij liet zich leiden door opvallende uiterlijke kenmerken en kleding en kreeg het vertrouwen om hen op een waardige manier weer te geven.

Hoi Jacques, waarom wou je die mensen fotograferen?

Jacques: “Ik wil laten zien dat die mensen leven in een wereld die ik ook als mijn thuis ervaar, hoe verschillend ik ook ben van hen en hoezeer ze ook afwijken van de norm. Het zijn allemaal mensen die ik met een empathische nieuwsgierigheid benaderde. Ze zijn trots op hun andersheid.”

Is er dan geen gêne of schrik over wat je met de beelden doet?

Jacques: “Blijkbaar niet, omdat ik met hen ook wel praat over hoe ik hun anders-zijn probeer te respecteren.”

Welk beeld vind je zelf het meest geslaagd?

Jacques: “Al mijn foto’s zijn mijn kindjes, daar kan ik geen favoriet uit kiezen.”

Kan je je foto’s gemakkelijk in de tijd situeren, gezien je ruim veertig jaar aan het project gewerkt hebt?

Jacques: “Vooral kleding kan iets weggeven over de periode, maar het is vooral een eerbetoon aan zij die hun individualiteit en uniek zijn als een feest beschouwen.”

Naast een honderdtal straatfoto’s zien we op de tentoonstelling ook 25 studioportretten met mensen die recht in de lens kijken.

Jacques: “Ja, hier wil ik de kijker als iemand beschouwen die wordt aangekeken. De opzet is bewust eenvoudig, zodat mensen daar ook even over kunnen nadenken. Titels en omschrijvingen zijn ook weggelaten omdat het afleidt.”

Dankjewel, Jacques! En nog veel succes gewenst met je expo!

Jacques Sonck, bij 2 van zijn studio portretten. Een rug en een hand, zonder titel of omschrijving om even bij stil te staan. ©Maîtrise.

Generations of Resilience

Het tweede project van PhotoBrussels Festival dat we willen belichten heet ‘Generations of Resilience’, dat je kan bezoeken in de Hangar in Elsene.

Tweeëntwintig fotografen uit Oekraïne presenteren een intergenerationele fotografiereeks waarmee ze zowel de oorlog bevechten als zich verzetten tegen koloniale praktijken. De oudste foto in de reeks dateert dan wel van 1970, maar je ziet een duidelijke thematische overlap met meer eigentijdse beelden. We zien hoe Oekraïne in het recente verleden, net als nu, ook al moest vechten voor hun vrijheid. De Oekraïense fotografen doen het gezegde ‘Kunst sterft nooit en draagt hoop’ alle eer aan. Hieronder enkele sfeerbeelden genomen door Firmin.

Battleground foto van Maxim Dondyuk “ik was zeker geen oorlogsfotograaf maar werk nu tweedelig kunst en actualiteit” © Maîtrise.
Foto van ©Boris Mikhailov uit 1988. Was een clandestien beeld van badende mensen aan de oevers van een vervuild meer, industriële vervuiling in het Sovjet-Oekraïense tijdperk. Nu kan dat zelfs niet meer! Gelukkig of niet. Repro Maîtrise.
Beeld van persfotograaf Alexander Chekmenev, zelf op dit beeld. Hij portretteert nu mensen op een oorlogsachtergrond maar wel met studio lichtje op het gelaat om het wat op te lichten. ©Maîtrise.