Jeroen – Houtbewerker

Jeroen viel op dankzij zijn creatieve en eigenzinnige houten constructies. Die duiken op in scholen, openbare ruimten en organisaties uit de sociale sector. Maar hout was niet altijd zijn métier: hij begon zijn loopbaan in de sociale sector en werkte jarenlang in de kinderpsychiatrie. De overstap naar houtbewerking kwam er niet plots, maar groeide langzaam. Aanvankelijk volgde hij ’s avonds een opleiding tot meubelmaker, gewoon om bezig te blijven. Tijdens de verbouwing van zijn huis maakte hij de eerste meubels. Niet veel later vroeg een vriendin hem om een ontmoetingsplek voor ouders en kinderen in te richten. Vanaf dan ging het snel: Jeroen startte in bijberoep, maar bouwde gaandeweg een eigen bedrijf uit, met een klein team in loondienst.

“Ik maak heel hetzelfde. Ik denk dat dat wel gaat lukken. Mijn gevoel voor fysica zegt dat dat blijft hangen. Dat is echt een ervaring en een beleving.”

Voor Jeroen is het creatieve proces essentieel. Elk project begint met een schets op ruitjespapier en eindigt bij een afgewerkt meubel of een houten installatie. Hij maakt zelden iets twee keer en houdt van het uitvinden en het experimenteren. Toch brengt het ondernemerschap meer met zich mee dan creëren alleen: er zijn personeelszaken, budgetten en deadlines. Voor Jeroen zijn het twee aparte werelden, het maken en het managen.

Kennis delen in workshops

In het begin gaf hij met plezier workshops. Hij deelde graag zijn praktische kennis en vond voldoening in het uitleggen van kleine, vaak onderschatte technieken.

“Gewoon de skills aanleren, de kleine dingetjes. Welk schroefbitje bij welke schroef hoort. Het is niet omdat het een kruisje is dat het daarom past, bij wijze van spreken. Dat haalt al zoveel frustratie weg bij het knutselen. Dat soort kleine tips vond ik echt leuk om te geven.”

Toch stopte hij met die workshops. De projecten werden groter, en de workshops vielen meestal in het weekend. Dat bleek moeilijk te combineren met zijn gezinsleven. De rollen zijn intussen omgedraaid: waar houtbewerking vroeger zijn ontspanning was na het werk als therapeut, is hij nu houtbewerker met een nieuwe hobby: kajakken. Daarin vindt hij opnieuw rust én de kans om les te geven – dit keer op het water.

Zijn ontwerpen zijn herkenbaar aan hun speelsheid en doordachte robuustheid. In tegenstelling tot meubelmakers die vertrekken vanuit een catalogus, start Jeroen vanuit de ruimte en de noden van de klant. Hij bedenkt originele oplossingen, zoals een mobiele bibliotheek met motoren en een tv-scherm.

“Omdat dat zo’n uitvinderachtig karakter heeft. Zo’n ding dat open kan en rondrijdt. Met elektromotoren en een televisiescherm erin. Daar ben ik wel trots op. Die zijn goed gelukt. Omdat dat ook vertrekt vanuit een soort creatieve fantasie: zou het niet leuk zijn om iets te maken dat eruitziet als een doos op wielen?”

Tussen droom en realiteit

Hoewel hij nu vooral grote projecten uitvoert, blijft het idee van kleinere stukken voor particulieren hem aantrekken. Misschien zelfs via een fysieke winkel. Maar handgemaakt werk in duurzame materialen heeft een prijs, en dat schrikt potentiële klanten soms af. Tegelijk droomt Jeroen van een drijvend tiny house, maar als ondernemer moet hij keuzes maken: commerciële projecten krijgen voorrang op persoonlijke experimenten.

De voldoening komt voor Jeroen niet alleen uit het eindresultaat, maar vooral uit het gebruik ervan. Vooral projecten voor en met kinderen raken hem persoonlijk.

“Ik vind projecten met kinderen, kleuterscholen, altijd heel grappig. Als we zoiets doen… komt er een camion met robiniapalen. Dan zitten daar twintig kinderen op een rij te wachten tot het iets wordt. En die kijken gewoon de hele speeltijd toe. En als het af is, is het af. Dan mogen ze erop. En dat is… Ja, ik passeer daar nog weleens. En dan zie ik altijd kinderen die ermee bezig zijn. Dat vind ik voor mij de grootste voldoening, inderdaad. Ja.”