Jempy – Lederbewerker

Op een mooie dag in mei trekken we met onze micro naar het Repairshop weekend in Bokrijk. Daar is de filosofie om zelf te maken en niet mee te stappen in de wegwerpmaatschappij, vindbaar bij veel makers, ook aanwezig. Zo vonden we Jempy, een ledermaker. Al snel was het interview in kannen en kruiken.

Jempy kocht zo’n twintig jaar geleden zijn materiaal en volgde een basiscursus, na geïnspireerd te zijn door een andere lederbewerker, die hem prompt liet weten dat er ook nog plek vrij was voor een andere lederbewerker. De ambacht geeft hem de ideale balans tussen rust en een goed gesprek met allerlei mensen.

“Ik probeer de mensen in te lichten en raad te geven als ze erom vragen, het zijn altijd aangename gesprekken en soms voel ik mij een biechtvader van mensen die een verhaal kwijt willen.”

Aan ieder product gaat een proces vooraf waarin hij zichzelf probeert te verbeteren. Hierdoor is ieder stuk uniek. Het is vooral belangrijk, zegt hij, dat hij bezig blijft.

“Je kan van alles kwijt in leder, je ziet een eindresultaat voor ogen en werkt eraan tot je er bent.”

Er zijn ook ambachten, zoals schoenmaker, waar hij niet aan wil beginnen. Die algemene trend ziet hij ook terug in de wereld. Met enige melancholie kijkt hij terug op het verdwijnen van ambachten, op oude meesters die niet vervangen worden. Wat die heel goed kunnen, is een nieuw leven schenken aan objecten met een geschiedenis, en dus vaak een emotionele waarde. Voor Jempy is dat ook belangrijk.

“Ik ken het verhaal achter mijn moeders leren tas en dat is mij eigenlijk meer waard dan de tas zelf. Ik heb ze gekregen en hersteld, anders belandde die op containerpark.”

Jempy verkoopt niets maar geeft veel weg. Bladwijzer nodig? Zelfs al geef je iemand iets kleins als een bladwijzer of iets indrukwekkend als een flessenhouder met geïllustreerde alpaca’s op, het grootste cadeau blijft lederbewerking, en dat is nog steeds voor Jempy zelf.