Bram – Beeldhouwer in brons

Handenarbeid en boetseren betekenen voor Bram het met de hand creëren van vormen en kunstwerken, waarbij ambacht en expressie samenkomen. Beeldhouwer Bram Eliaert begon als ambachtsman en evolueerde naar een kunstenaar, waarbij handwerk altijd centraal bleef.
“In eerste instantie zag ik mezelf als ambachtsman, nu meer als een kunstenaar. Nadat ik acht jaar in de leer ging bij een andere beeldhouwer en werkte als ateliermedewerker, heb ik besloten om autonoom mijn eigen beeldtaal te ontwikkelen. Ik combineerde dat met een halftijds job in de sociale sector.”
Bram is enorm gepassioneerd over zijn stiel. Dat zorgde ervoor dat hij geregeld moest puzzelen met zijn andere activiteiten, zodat alles in balans bleef.
“Mijn vrouw heeft me enorm gesteund. Ze zag dat ik zowel voor mijn halftijdse job als het beeldhouwen overuren draaide en moedigde me aan om voluit voor het tweede te kiezen, omdat ze zag hoe hard ik ervan genoot.”
Al snel vond hij een klein pand in Brugge. Daar kan hij zijn beelden verkopen, die hij beschouwt als stukjes van hemzelf, delen van zijn verhaal.
“Ik werkte liever niet in een commerciële galerij, omdat mijn werk dan vaak in functie van iemands interieur of prestige gekocht wordt. Bij mij gaat het net over kwetsbaarheid en mijn levensloop.”
Hij ontdekte dat boetseren niet alleen een creatieve uitlaatklep is, maar hem ook in evenwicht brengt. Hoewel het een uitdagend beroep is, vooral door de administratieve kant en financiële onzekerheid, geeft het hem voldoening en geluk.
“Het maken heeft me rust gebracht. Ik zit aan mijn boetseertafel, werkend in een flow. Je laat alle zorgen los. Een nadeel is wel dat ik als zelfstandige ook administratieve lasten draag, en daar moet ik voorzichtig mee omgaan, want de fiscus gelooft niet in fouten. Ik moet ook mijn werk promoten en met klanten omgaan, recent had ik het er zo druk mee dat ik maar twee dagen per week kon boetseren. Gelukkig werk ik elke dag.”
Om zich te kunnen focussen op het maken zelf, maakt Bram van een boekhouder, fotografe en iemand die een keer per week in de winkel staat.
“Ik moet me kunnen concentreren op het boetseren zelf. Ondertussen doe ik dit al 23 jaar en nog steeds zet ik sprongen als ik langdurig kan oefenen. Dat geeft me voldoening.”
Voor wie twijfelt om te creëren, benadrukt hij dat het durven investeren in je kunst een investering in je eigen geluk is. Tegelijk beseft hij ook dat een ondersteunende partner, tijd en financiële ruimte niet voor iedereen weggelegd is.
Geïnteresseerd in Brams werk? Kijk zeker eens op zijn website.